Brand Strategist ― Διπλή πιστοποίηση, διπλή χαρά
Θέλω να περηφανευτώ λίγο σήμερα.
Κυρίως όχι γιατί κατάφερα κάτι.
Αλλά γιατί κατάφερα κάτι άλλο.
Όμως, να σας βάλω λίγο στο κλίμα.
Είμαι τρελά ερωτευμένη με αυτό που κάνω. Με το να μπορώ να οδηγώ τους πελάτες μου στη διαύγεια του brand τους, στην ουσία της στρατηγικής τους, ώστε να εξασφαλίζουν τη βιωσιμότητα και την ανάπτυξη της επιχείρησής τους. Τα πάντα είναι brand. Κι εγώ φροντίζω να εξειδικεύομαι σε αυτό, ολοένα και περισσότερο, ολοένα και βαθύτερα. Με διαρκή εκπαίδευση σε κάθε δυνατό επίπεδο.
Την εβδομάδα που πέρασε, λοιπόν, 2-6 Νοεμβρίου 2020, παρακολούθησα το εντατικό advanced Brand Masterclass του παγκόσμιου brand expert, Marty Neumeier, και του εκπαιδευτικού του οργανισμού, LEVEL C. Ίσως να θυμάστε ότι είχα κάνει κάτι παρόμοιο τον Αύγουστο, όπου είχα είχα πιστοποιηθεί ως Brand Specialist από τον ίδιο εκπαιδευτικό φορέα.
Αυτή τη φορά, ένα βήμα πιο ψηλά, πιστοποιήθηκα ως Brand Strategist.
Μέσα από το εντατικό αυτό πενθήμερο, το γεμάτο πυκνή γνώση και απαιτητικές ασκήσεις, αναλύσαμε και ενισχύσαμε τους πυλώνες και τη σημασία του brand strategy για ένα brand που θέλει να πετύχει και να κρατηθεί στην αγορά, εστιάσαμε στο ουσιαστικότερο στοιχείο του branding ― τη διαφοροποποίηση ―, μάθαμε και εφαρμόσαμε το μεγαλύτερο μυστικό όπλο του branding (αυτό που ο Marty ονομάζει Judo Strategy), και, κατά ομάδες, εφύβραμε καινοτόμους τρόπους να σώσουμε κάποια από τα πιο γνωστά brands του κόσμου που αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζουν πρόβλημα σταδιακής εξαφάνισης ― όπως, για παράδειγμα, την Kodak. Και, την τελευταία μέρα, περάσαμε ένα απαιτητικό test πιστοποίησης επάνω σε όλη την ύλη.
Απίστευτη εβδομάδα για μένα.
Perfect score (50/50) στο test.
Νέο πτυχίο στο branding, στον τοίχο μου.
Όμως, περισσότερο από αυτό, θέλω να περηφανευτώ για κάτι άλλο.
Που, για κάποιον λόγο που ίσως δεν καταλαβαίνω, θέλω να μοιραστώ μαζί σας, αυτή τη στιγμή.
Για το ότι τα κατάφερα, μολονότι η εβδομάδα που πέρασε ήταν μια πραγματικά δύσκολη εβδομάδα για μένα. Ήταν (και είναι ακόμα) μέρες ασταμάτητου ισχυρού πόνου. Το κακό με τον καρκίνο στα οστά είναι ότι συνήθως περιλαμβάνει κάμποσο τέτοιο νευροπαθητικό πόνο. Και αυτό σημαίνει πολλά και δυνατά παυσίπονα. Που σημαίνει και αρκετή θολούρα ― για να μην το πω αλλιώς.
Και παρ'όλο που δεν συνηθίζω να περιγράφω δημόσια τα ζόρια που περνάω, θέλω πάρα πολύ να σας πω ότι τα κατάφερα. Μέσα από τον πόνο και τη ζάλη, με την αμέριστη υποστήριξη της online ομάδας μου ― Sabine Friesser, Franzi Scheithauer, Sean Masters, Lauren Jones, Jennicka Buckingham (You guys are the best!) ―, τα κατάφερα.
Κι αυτό που με συναρπάζει πιο πολύ είναι που χαίρομαι σαν παιδί που παίζει με τα αγαπημένα του παιχνίδια.
Είμαι στα καλύτερά μου, παρ' ολο που δεν είμαι.
Και δέχομαι τα πράγματα όπως έρχονται.
Όταν το σώμα μου είναι καλά, είμαι καλά. Όταν δεν είναι, δεν είμαι. Γελάω όταν χαίρομαι, κλαίω όταν πονάω. Σαν παιδί. Και είναι οκ.
Και, αυτή τη βδομάδα, έκλαψα πολύ από τους πόνους και χάρηκα πολύ από την εμπειρία αυτού του μοναδικού Brand Masterclass.
Είμαι άπειρα ευγνώμων που τα κατάφερα.
Που αισιόδοξα είχα ήδη κλείσει τη συμμετοχή μου από το καλοκαίρι κιόλας, πιστεύοντας ότι θα είμαι εδώ και θα είμαι καλά. Και ήμουν.
Οπότε, από μένα, μια μικρή ταπεινή συμβουλή ― πέρα από το branding.
Μείνετε στη στιγμή για λίγο. Αγαπήστε τη στιγμή αυτή. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Ούτε τα καλά, ούτε τα κακά. Και μας συμβαίνουν πολλά, κι από τα δύο. Μείνετε λίγο στη στιγμή, σαν μικρό παιδί, και αποδεχθείτε. Όλα αλλάζουν.
Μόνο αυτό, το απλό.
Με αγάπη και χαρά,
― Μάτα
